Το ενεργειακό ερευνητικό ινστιτούτο Rystad Energy αναμένει υπέρβαση των στόχων της ΕΕ για την παραγωγή ηλιακής και αιολικής ενέργειας για το 2030.
Αφού βίωσαν την αναταραχή στις ευρωπαϊκές αγορές ενέργειας το 2022, οι κυβερνήσεις αρχίζουν να επικεντρώνονται στην κάλυψη των μακροπρόθεσμων ενεργειακών αναγκών με βιώσιμο και ασφαλή τρόπο. Αναμένεται ότι η παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές θα αυξηθεί οπωσδήποτε εκθετικά, αλλά υψηλά ποσοστά παραγωγής ηλιακής και αιολικής ενέργειας εξακολουθούν να έχουν προβλήματα που πρέπει να επιλυθούν, όπως η ανάγκη αντιμετώπισης της διανομής στο δίκτυο και η ισορροπία που προκαλείται από ξαφνικές αυξήσεις της εποχικής ζήτησης.
Το 2022, επηρεασμένοι από τη διακοπή του αγωγού φυσικού αερίου της Ρωσίας προς την Ευρώπη, τη διακοπή της γαλλικής πυρηνικής ενέργειας και τη χαμηλή παραγωγή υδροηλεκτρικής ενέργειας στην Ευρώπη, οι ευρωπαϊκές τιμές ηλεκτρικής ενέργειας έφτασαν σε εξαιρετικά υψηλό επίπεδο άνω των 700 ευρώ ανά μεγαβατώρα. Αυτό οδήγησε τις κυβερνήσεις σε όλο τον κόσμο να θυσιάσουν τη βιώσιμη ανάπτυξη και να στραφούν ξανά στον άνθρακα για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας προκειμένου να διασφαλίσουν την ενεργειακή ασφάλεια. Τα στοιχεία δείχνουν ότι η ευρωπαϊκή παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας με καύση άνθρακα αυξήθηκε κατά 5% το 2022 σε σύγκριση με την ίδια περίοδο πέρυσι.
Ωστόσο, η ευρωπαϊκή ενεργειακή κρίση παρέχει επίσης την ευκαιρία να αναπτυχθούν νέοι κανόνες. Πάρτε για παράδειγμα το σχέδιο REPowerEU της Ευρωπαϊκής Ένωσης, το οποίο αυξάνει τον στόχο της παραγωγής ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές από 40% σε 45% της συνολικής παραγωγής ενέργειας το 2030. Η οικοδόμηση μεγαλύτερης ικανότητας παραγωγής ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές θα συμβάλει στην επιτάχυνση του στόχου της ΕΕ για την ουδετερότητα του άνθρακα, μειώνοντας παράλληλα την εξάρτηση από εισαγόμενα καύσιμα. Μέχρι το τέλος του τρέχοντος έτους, η Rystad Energy αναμένει η ΕΕ να φτάσει τα 211 GW εγκατεστημένης ηλιακής ισχύος Φ/Β και τα 214 GW αιολικής ισχύος. Η παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας από αιολική και ηλιακή ενέργεια θα αντιπροσωπεύει το 31% της ηλεκτροπαραγωγής της ΕΕ και η συνολική παραγωγή ενέργειας στην ΕΕ αναμένεται να φτάσει τις 3.019 τεραβατώρες (TWh) το 2023.
Επιπλέον, το ισοπεδωμένο κόστος ηλεκτρικής ενέργειας (LCOE) για ηλιακά φωτοβολταϊκά και χερσαία αιολικά στην Ευρώπη έχει μειωθεί σε περίπου 50 ευρώ ανά MWh, το ήμισυ του LCOE του φυσικού αερίου και της ενέργειας με καύση άνθρακα. Από οικονομική σκοπιά, είναι πιο οικονομικό να κατασκευάσουμε νέα ηλιακή και αιολική ενέργεια από το να συνεχίσουμε να χρησιμοποιούνται υφιστάμενες μονάδες παραγωγής ενέργειας φυσικού αερίου.
Υπολογίζεται ότι μέχρι το 2030, η εγκατεστημένη ισχύς παραγωγής ηλιακής φωτοβολταϊκής ενέργειας θα φτάσει τα 490 GW και η εγκατεστημένη αιολική ισχύς θα φτάσει τα 375 GW. Μέχρι τότε, η παραγωγή αιολικής και ηλιακής ενέργειας θα αντιπροσωπεύει το 53% της συνολικής παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας της ΕΕ, υπερβαίνοντας τον στόχο του 45% που προτείνει η REPowerEU.
Φυσικά, η νέα ικανότητα παραγωγής ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές ενέργειας δεν πρέπει μόνο να αντικαταστήσει μέρος της παραγωγής ενέργειας από ορυκτά καύσιμα, αλλά πρέπει επίσης να μπορεί να καλύψει την αναμενόμενη νέα ζήτηση ενέργειας. Η ζήτηση ηλεκτρικής ενέργειας αναμένεται να αυξηθεί με σύνθετο ετήσιο ρυθμό ανάπτυξης (CAGR) 2% τα επόμενα 30 χρόνια.
Ταυτόχρονα, η δυναμικότητα παραγωγής με δυνατότητα αποστολής είναι κρίσιμη για τη διασφάλιση μακροπρόθεσμων αξιόπιστων συστημάτων ηλεκτρικής ενέργειας και την εξισορρόπηση και υποστήριξη της κυμαινόμενης φύσης της ηλιακής και αιολικής παραγωγής. Σε κάποιο βαθμό, τα συστήματα αποθήκευσης ενέργειας μπαταρίας (BESS) μπορούν να παρέχουν αυτήν την ικανότητα εξισορρόπησης, αλλά η ανάπτυξη της τεχνολογίας αποθήκευσης ενέργειας μπαταρίας πρέπει να βελτιωθεί για να γίνει πιο ανταγωνιστική ως προς τις τιμές. Επειδή το τρέχον μέσο ισοπεδωμένο κόστος αποθήκευσης ενέργειας (LCOS) ανά MWh είναι 135 €, το οποίο είναι πιο ακριβό από τους υπάρχοντες σταθμούς ηλεκτροπαραγωγής με καύση αερίου.
Εκτιμάται ότι η εγκατεστημένη ισχύς του BESS αναμένεται να αυξηθεί σε 55 GW έως το 2030 και 418 GW έως το 2050. Ωστόσο, η αποθήκευση μπαταριών αυτών των χωρητικοτήτων εξακολουθεί να μην μπορεί να καλύψει όλες τις αναμενόμενες απαιτήσεις αυτής της διαδικασίας. Ως εκ τούτου, θα συμπληρωθεί επίσης από την παραγωγή φυσικού αερίου, ειδικά κατά τη χειμερινή περίοδο της Ευρώπης, όταν η ζήτηση ενέργειας είναι υψηλή. Ως αποτέλεσμα, αυτοί οι σταθμοί ηλεκτροπαραγωγής θα χρειαστεί να λάβουν επιδοτήσεις δυναμικότητας για να παραμείνουν σε λειτουργία παρά τα χαμηλά ποσοστά χρήσης για την παραγωγή φυσικού αερίου και θα πρέπει επίσης να συνεχίσουν να χρησιμοποιούν υπόγειες εγκαταστάσεις αποθήκευσης αερίου για την κάλυψη της εποχικής ζήτησης.